TŁUMACZENIE: Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Japonia.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 20.12.1994.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies myśliwski oraz do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
Bez prób pracy.
ZARYS HISTORII RASY: Rasa ta pochodzi od średniej wielkości
psów, żyjących w dawnych czasach w Japonii.
Rasa powstała w otoczonym górami rejonie Kai (prefektura Yamanashi). Rasa znana jest także pod nazwą „Kai tora-ken”.
Wyróżniającą cechą psów tej rasy jest pręgowana szata.
Psy te używane są głównie do polowania na dziki i jelenie. Przyjmuje się, iż ich silna skłonność do tworzenia sfor przyczyniła się do zachowania czystości rasy. W 1934 r. rasa została uznana za „pomnik przyrody”.
WRAŻENIE OGÓLNE: Średniej wielkości pies, harmonijny,
mocnej budowy, o dobrze rozwiniętych mięśniach.
Pies ten ma cechy charakterystyczne dla psa żyjącego w górskich rejonach Japonii.
Mocne kończyny i znakomicie rozwinięte stawy skokowe.
ISTOTNE PROPORCJE: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Temperament – bystry i bardzo czujny.
GŁOWA:
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Szerokie czoło.
Stop: Stromy, z delikatną bruzdą.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Czarny; grzbiet nosa prosty.
Kufa: Spiczasta, nie bardzo długa, lecz umiarkowanie gruba.
Wargi: Przylegające.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Mocne; zgryz nożycowy.
Policzki: Dobrze rozwinięte.
Oczy: Stosunkowo małe, niemal trójkątne, ciemnobrązowego koloru.
Uszy: Nieco większe, niż u innych psów japońskich średniej wielkości; trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące.
SZYJA: Gruba, silna i umięśniona.
TUŁÓW:
Kłąb: Wysoki.
Grzbiet: Prosty i krótki.
Lędźwie: Szerokie i umięśnione.
Klatka piersiowa: Głęboka; żebra umiarkowanie wysklepione.
Brzuch: Dobrze podciągnięty.
OGON: Wysoko osadzony, gruby, zdecydowanie zwinięty lub zagięty jak sierp nad grzbietem; gdy ogon jest opuszczony, jego koniec sięga niemal stawów skokowych.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki: Umiarkowanie ukośne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
Łokcie: Przylegające do tułowia.
Przedramię: Proste, mocne i umięśnione.
Śródręcza: Nieco pochyłe.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Długie.
Podudzia: Krótkie.
Stawy skokowe: Mocne i elastyczne.
ŁAPY: Palce dobrze wysklepione i zwarte; opuszki grube i elastyczne; pazury twarde, preferowane ciemnego koloru.
CHÓD/RUCH: Lekki i sprężysty.
SZATA:
WŁOS: Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste.
Włos na ogonie dosyć długi i odstający.
MAŚĆ: Czarna pręgowana, ruda pręgowana i pręgowana.
Cechą charakterystyczną dla rasy jest to, że jednolity kolor szczenięcia
przekształca się w pręgowany, gdy pies dorasta.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie:
Psy: 53 cm.
Suki: 48 cm.
Tolerancja 3 cm powyżej i poniżej.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy
uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem
ich stopnia i zasięgu.
- Sucze psy / samcze suki.
- Nos jasnego koloru.
- Lekki przodozgryz lub tyłozgryz.
- Oczy jasnego koloru.
- Długi lub krótki włos.
- Płochliwość.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
- Skrajny przodozgryz lub tyłozgryz.
- Nie stojące uszy.
- Wiszący ogon, krótki ogon.
- Spłowiały kolor.
- Szata z wieloma białymi plamami.
- Skrajna płochliwość.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości,
powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra,
całkowicie opuszczone do moszny.