Przemieszczanie niehodowlanych zwierząt domowych - Weterynaria

PRZEMIESZCZANIE W CELACH NIEHANDLOWYCH ZWIERZĄT DOMOWYCH TOWARZYSZĄCYCH PODRÓŻNYM

Od 1 października 2004 r., w zakresie przemieszczania w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym, obowiązują przepisy rozporządzenia (WE) Nr 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady
z dnia 26 maja 2003 r. w sprawie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym i zmieniającego Dyrektywę Rady 92/65/EWG.
Krajowe przepisy w tym zakresie zostały wprowadzone ustawą z dnia 7 stycznia 2005 r.
o zmianie ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt oraz o zmianie niektórych innych ustaw
(Dz. U. Nr 69 poz. 625 z późn. zm.).
Wymagania weterynaryjne przy przemieszczaniu w celach niehandlowych zwierząt domowych towarzyszących podróżnym oraz zasady identyfikacji tych zwierząt zostały zawarte w Rozdziale 4a powyższej ustawy.

UWAGA!!! Jeżeli przemieszczane zwierzę towarzyszące (pies, kot, fretka) jest identyfikowane za pomocą mikroczipu – w przypadku gdy zastosowany mikroczip nie spełnia wymogów Normy ISO 11 784 lub aneksu A do Normy ISO 11 785, właściciel zwierzęcia lub osoba odpowiedzialna za zwierzę w trakcie przemieszczania, musi zapewnić możliwość odczytania numeru identyfikacyjnego zwierzęcia podczas kontroli, tj. musi dysponować odpowiednim czytnikiem.

UWAGA !!!

W przypadku stwierdzenia podczas kontroli, iż zwierzę towarzyszące nie spełnia wymagań zawartych w rozporządzeniu (WE) Nr 998/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 26 maja 2003r. w sprawie wymogów dotyczących zdrowia zwierząt, stosowanych do przemieszczania zwierząt domowych o charakterze niehandlowym i zmieniającego Dyrektywę Rady 92/65/EWG, kompetentne władze państwa członkowskiego w porozumieniu
z urzędowym lekarzem weterynarii podejmują decyzję o:
a. zawróceniu zwierzęcia do państwa pochodzenia;
b. izolowaniu zwierzęcia pod urzędową kontrolą do czasu, aż zwierze będzie spełniać wymagania zawarte w rozporządzeniu, na koszt właściciela lub osoby za nie odpowiedzialnej, lub;
c. w ostateczności o uśpieniu zwierzęcia bez rekompensaty finansowej, jeżeli niemożliwa jest izolacja zwierzęcia lub jego zawrócenie do kraju pochodzenia.