.
Wzorzec FCI nr 268
ELKHUND CZARNY
(Norsk Elghund Sort / Norwegian Elkhound Black)
TŁUMACZENIE: Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Norwegia.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 09.08.1999.
UŻYTKOWOŚĆ: Pies do polowania na łosie.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 2 Nordyckie psy myśliwskie.
Podlegają próbom pracy wyłącznie w krajach nordyckich (Szwecja, Norwegia, Finlandia).
WRAŻENIE OGÓLNE: Typowy szpic, kwadratowej budowy;
czarny włos dosyć przylegający do ciała; proste, spiczaste uszy; ogon wywinięty nad grzbietem. Dumnie noszona, umięśniona i atletyczna szyja.
ISTOTNE PROPORCJE: Wysokość w kłębie = długość tułowia.
Długość kufy = długość czaszki.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Nieustraszony, energiczny,
odważny.
GŁOWA: Klinowata, zwężająca się w kierunku nosa. Kształtna i
dosyć lekka; stosunkowo szeroka między uszami.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Niemal płaska.
Stop: Wyraźny, ale nie przesadny.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Czarny.
Kufa: Prosty grzbiet nosa.
Wargi: Ściśle przylegające.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Zgryz nożycowy. Kompletne
uzębienie.
Oczy: Nie wyłupiaste. Preferowane ciemnobrązowe.
Uszy: Osadzone wysoko, sterczące, o długości przekraczającej nieco szerokość u nasady; spiczaste.
SZYJA: Średniej długości, mocna, bez luźnej skóry.
TUŁÓW:
Górna linia: Prosta od kłębu do zadu.
Kłąb: Dobrze rozwinięty.
Grzbiet: Prosty i silny.
Lędźwie: Dobrze rozwinięte, szerokie, proste.
Zad: Szeroki, dobrze umięśniony.
Klatka piersiowa: Stosunkowo głęboka, dobrze wysklepione żebra.
Brzuch: Nieznacznie podciągnięty.
OGON: Wysoko osadzony. Krótki, gruby, o gęstej, przylegającej
szacie, lecz bez pióra. Ciasno zawinięty nad grzbietem; nie może być noszony na którejkolwiek stronie grzbietu.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wrażenie ogólne: Sprężyste, żylaste i mocne, ale nie ciężkie.
Łopatki: Ukośne.
Ramię: Umiarkowanie ukośne.
Łokieć: Dobrze ustawiony; ani odstający, ani ustawiony podsiebnie.
Przedramię: Proste.
Śródręcze: Widziane z boku – umiarkowanie ukośne.
Przednie łapy: Dosyć małe, nieco owalne, zwarte; nie mogą być
ustawione na zewnątrz.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wrażenie ogólne: Umiarkowanie kątowane kolana i śródstopie.
Widziane z tyłu – równoległe. Palce szczątkowe niepożądane.
Udo: Umięśnione i szerokie.
Kolano: Umiarkowanie kątowane.
Podudzie: Średniej długości.
Staw skokowy: Umiarkowanie kątowany.
Śródstopie: Widziane z boku – umiarkowanie ukośne; widziane z tyłu – równoległe.
Tylne łapy: Dosyć małe, nieco owalne, zwarte.
CHÓD/RUCH: Lekki i nie wymagający wysiłku. Równoległe
prowadzenie kończyn, zarówno widziane z przodu, jak i z tyłu.
SZATA:
WŁOS: Gęsty i twardy, ale przylegający ściśle do ciała. Na głowie i
przedzie kończyn – krótki i gładki; dłuższy na klatce piersiowej i szyi, z tyłu kończyn i na spodzie ogona. Szata składa się z dłuższego i twardego włosa okrywowego oraz miękkiego i wełnistego czarnego podszycia.
MAŚĆ: Lśniąco czarna. Odrobina bieli na klatce piersiowej i łapach
może być tolerowana.
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie: Psy: 46-49 cm. Idealna wysokość: 47 cm.
Suki: 43-46 cm. Idealna wysokość: 44 cm.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy
uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
• Zgryz cęgowy, nieregularne uzębienie.
• Niedostateczne podszycie.
• Pojedyncze białe włosy; biel na ogonie.
• Białe skarpety.
• Napięcie, zdenerwowanie, szczekanie.
POWAŻNE WADY:
• Naturalnie krótki ogon.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
• Przodozgryz lub tyłozgryz.
• Wysokość w kłębie poniżej 3 cm lub powyżej 4 cm w stosunku do idealnej wysokości.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra,
całkowicie opuszczone do moszny.