Opisy ras psów - psy rasy zdjęcia na literę T

Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.

A : B : C : D : E : F : G : H : I : J : K : L : M : N : O : P : Q : R : S : T : U : V : W : Y : Z

Lista ras na literrę: T

Terier australijski (3184 odsłon)
Terier brazylijski (2428 odsłon)
Terier czeski (1794 odsłon)
Terier irlandzki (3620 odsłon)
Terier japoński (2715 odsłon)
Terier szkocki (1555 odsłon)
Terier tybetański (2897 odsłon)
Terier walijski (2722 odsłon)

Terier tybetański - losowy opis rasy

Wzorzec FCI nr 209

Terier tybetański

POCHODZENIE: Tybet.
PATRONAT: Wielka Brytania.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA:
25.08.1988.
KLASYFIKACJA: Psy do towarzystwa.
KLASYFIKACJA F.C.I. : Grupa 9 Psy ozdobne i do
towarzystwa.
Sekcja 5 Rasy tybetańskie.
Nie podlegają próbom pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: Krzepki, średniej wielkości; długowłosy; kwadratowa sylwetka; rezolutny wyraz.

USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Żywy, o łagodnym
usposobieniu. Lojalny towarzysz, o miłym sposobie bycia.
Przyjacielski, czujny, inteligentny, odważny i skory do zabaw; ani gwałtowny, ani skłonny do bójek. Powściągliwy w stosunku do obcych.

GŁOWA: Dobrze okryta długim włosem, opadającym na oczy. Na żuchwie mała, nieprzesadnie gęsta broda.

OKOLICA MÓZGOCZASZKI:

Czaszka: Średniej długości; nie szeroka, ani nie toporna; lekko zwężająca się w linii od uszu ku oczom. Nie wypukła, ale i nie całkiem płaska między uszami.
Stop: Zaznaczony przed oczami, ale nie przesadnie.

OKOLICA TWARZOCZASZKI:

Nos: Czarny.

Kufa: Mocna. Odległość od oka do końca nosa, odpowiada odległości od oka do potylicy.

Szczeka/Żuchwa/Zęby: Dobrze rozwinięta żuchwa. Siekacze ustawione w lekkim łuku, rozstawione równo i osadzone prostopadle do szczęki i żuchwy. Zgryz nożycowy lub ciasny przodozgryz.

Policzki: Łuki jarzmowe dobrze zaznaczone, jednak nie przesadnie wystające.

Oczy: Duże, okrągłe; nie wypukłe i nie zapadnięte; rozstawione dość szeroko; ciemnobrązowe. Obwódki oczu czarne.

Uszy: Zwisające, noszone niezbyt ściśle przy głowie; w kształcie litery V; niezbyt duże, obficie owłosione.

TUŁÓW: Dobrze umięśniony, zwarty i silny. Długość od kłębu do nasady ogona odpowiada wysokości w kłębie.

Grzbiet: Poziomy w części piersiowej.

Lędźwie: Krótkie, lekko wysklepione.
Zad: Prosty.
Klatka piersiowa: Dobrze ożebrowana.

OGON: Średniej długości; dość wysoko osadzony; zawinięty nad
grzbietem; wesoło noszony. Bardzo obficie owłosiony. Złamanie przy końcu występuje bardzo często i jest dopuszczalne.

KOŃCZYNY

KOŃCZYNY PRZEDNIE: Obficie owłosione. Nogi proste i
równoległe.

Łopatki: Dobrze kątowane.
Nadgarstki: Lekko ugięte.

KOŃCZYNY TYLNE: Obficie owłosione. Stawy kolanowe: Dobrze ukątowane.

Stawy skokowe: Nisko nad podłożem.

ŁAPY: Duże, okrągłe, obficie owłosione, z włosami między palcami i opuszkami. Pies stoi pewnie na opuszkach łap; łapy nie wysklepione.

CHÓD/RUCH: Płynny; dobry wykrok; mocna akcja kończyn
tylnych. W stępie i kłusie, kończyny tylne podążają za przednimi i nie powinny być stawiane do wewnątrz, ani na zewnątrz.

SZATA:

WŁOS: Dwuwarstwowy. Podszycie delikatne i wełniste. Włos okrywowy obfity, delikatny, ale nie jedwabisty czy wełnisty; długi. Szata prosta lub falista, ale nie lokowata.

MAŚĆ: Biała, złocista, kremowa, szara lub dymna, czarna, łaciata lub trójbarwna. Praktycznie dopuszczalna jest każda maść, z wyjątkiem czekoladowej lub wątrobianej.

WIELKOŚĆ:

Wysokość w kłębie: Psy – 35,6-40,6 cm; suki nieco mniejsze.

WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa. Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.

Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny.