.
Wzorzec FCI nr 265
NORSK LUNDEHUND
(Norwegian Lundehund)
TŁUMACZENIE: Olga Jakubiel.
POCHODZENIE: Norwegia.
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 12.03.1999.
UŻYTKOWOŚĆ: Ze względu na swe osobliwe cechy anatomiczne,
pies ten przeznaczony jest do polowania na maskonury na stromych skałach, otaczających fiordy oraz ciągnących się wzdłuż wybrzeża.
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 2 Nordyckie psy myśliwskie.
Bez prób pracy.
WRAŻENIE OGÓLNE: Pies w typie szpica, mały, prostokątny,
gibki, dosyć lekkiej budowy.
Cechy morfologiczne uzależnione od płci.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Czujny, energiczny, żywy.
GŁOWA: Kształtna, średniej szerokości, klinowata.
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Nieco zaokrąglona, z wydatnymi łukami brwiowymi.
Stop: Zaznaczony, ale nie przesadnie.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Kufa: Klinowata, średniej długości. Grzbiet nosa nieco wypukły.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Preferowany zgryz nożycowy, ale zgryz cęgowy lub umiarkowany prognatyzm żuchwy – dozwolony.
Brak przedtrzonowców po obu stronach, zarówno w szczęce, jak i w żuchwie, jest dopuszczalny.
Oko: Nieco ukośne; nie wyłupiaste; tęczówka żółtawo-brązowa.
Źrenica otoczona jest ciemną obwódką.
Uszy: Trójkątne, średniej wielkości, szerokie u nasady, noszone
prosto, bardzo ruchome.
Chrząstka płatu ucha posiada zdolność zwijania się tak, iż ucho składa się i odchyla w specyficzny sposób, do tyłu lub w prawo ku górze, zamykając tym samym kanał słuchowy.
SZYJA: Kształtna, średniej długości, dosyć silna, ze stosunkowo obfitym kołnierzem.
TUŁÓW: Prostokątny.
Górna linia: Prosta.
Grzbiet: Mocny.
Zad: Nieco opadający.
Klatka piersiowa: Długa, średniej szerokości, stosunkowo głęboka i pojemna; nie beczkowata.
Brzuch: Nieco podciągnięty.
OGON: Wysoko osadzony, średniej długości, dobrze okryty włosem, ale bez pióra.
Noszony zwinięty w pierścień, nieznacznie zawinięty nad grzbietem lub zwisający.
Koniuszek ogona nie może przesadnie przechylać się, ani opadać na jeden bok.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Wrażenie ogólne: Umiarkowanie kątowane.
Przedramię: Proste.
Przednie łapy: Owalne, odchylone nieco na zewnątrz, z przynajmniej sześcioma palcami, z których pięć musi dotykać podłoża.
Osiem opuszek na każdej łapie.
Dwa wewnętrzne palce, składające się odpowiednio z 3 i 2 paliczków, wyposażone w układ więzadeł i mięśni, sprawiają, iż łapa wygląda solidnie.
KOŃCZYNY TYLNE:
Wrażenie ogólne: Kończyny tylne usytuowane są dosyć blisko siebie.
Udo: Silne i umięśnione.
Kolana: Umiarkowanie kątowane.
Podudzie: Silne i umięśnione.
Tylne łapy: Owalne, ustawione nieco na zewnątrz, z przynajmniej
sześcioma palcami, z których cztery muszą dotykać podłoża.
Siedem opuszek na każdej łapie; środkowa, najważniejsza ze względu na swój rozmiar, połączona jest z wewnętrznymi opuszkami, odpowiadającymi dwóm wewnętrznym palcom.
Gdy pies stoi na płaskiej powierzchni, ciężar ciała musi być równomiernie rozłożony na opuszki łap.
CHÓD/RUCH: Lekki i elastyczny. Obrotowa zewnętrzna akcja kończyn przednich i nieco zbieżna akcja kończyn tylnych jest charakterystyczna dla rasy.
SZATA:
WŁOS: Gęsty i twardy; miękkie podszycie. Włos krótki na głowie i
przedzie kończyn; bardziej obfity na poziomie szyi, tyle ud oraz na ogonie, ale nie tworzy pióra.
MAŚĆ: Zawsze połączona z bielą: u psów maści od rudej do płowej, szata mniej lub bardziej przesiana włosami o czarnych koniuszkach; czarna; szara; biała z ciemnymi łatami.
U psów dorosłych, zwykle wyraźniej, niż u psów młodszych, zaznaczone są czarne koniuszki włosów.
WIELKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:
Wysokość w kłębie:
Psy: 35 - 38 cm.
Suki: 32 - 35 cm.
Waga:
Psy: ok. 7 kg.
Suki: ok. 6 kg.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy
uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
WADA DYSKWALIFIKUJĄCA:
• Agresja.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra,
całkowicie opuszczone do moszny.