Seter irlandzki - opis rasy
Nowości
- Ogólnopolska Akcja Sterylizacji - Marzec 2013
- Zapraszamy na seminarium obedience z Joanną Hewelt.
- Pierwsze oznaki choroby, jak to sprawdzić, kiedy reagować
- DOG PROJEKT - POLECA
- Who Is Who in the Dog World
- Pies Bohater poszukiwany
- Ponad tysiąc Labradorów znalazło się w centrum Warszawy!
- Parada Labradorów w Warszawie
Wystawy psów
Imiennik
Opisy ras psów
Informacje ogólne
Weterynaria przepisy
Regulaminy
Słownik pojęć
Felietony
Banery do pobrania
Statystyki
Liczba ogłoszeń: 3149
Oczekujące: 19
Zarejestrowani użytkownicy
Dziś: 0
Ogółem: 3238
Ilość wizyt: 5 628 244
Ilość odsłon: 74 528 264
Użytkowników online: 40
Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.
Seter irlandzki - opis rasy (2596 odsłon)
Wzorzec FCI nr 120
SETER IRLANDZKI
(Irish Red Setter)
Kraj pochodzenia: Irlandia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 31. 08. 2001
Użytkowanie: pies myśliwski i rodzinny.
Klasyfikacja FCI: Grupa 7 - Wyżły.
Sekcja 2 - Wyżły brytyjskie.
Seter.
Próby pracy wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Seter irlandzki powstał i rozwinął się w Irlandii jako pies myśliwski. Wywodzi się od setera irlandzkiego czerwono-białego oraz psa nieznanej rasy, o jednolicie czerwonym umaszczeniu. Seter irlandzki był wyraźnie
wyodrębnionym typem już w wieku XVIII. W roku 1882 powstał Klub Setera Irlandzkiego, zajmujący się promocją rasy. Klub w roku 1886 wydał standard rasy, a następnie organizował field trialsy i wystawy celem jego ustalenia. W 1998 roku klub opublikował Styl Pracy Rasy. Standard wraz ze Stylem Pracy stanowią opis wyglądu zewnętrznego oraz zdolności użytkowych rasy. Z biegiem lat seter irlandzki stał się
wytrzymałym, zdrowym i inteligentnym psem o znakomitych walorach użytkowych i wielkiej żywotności.
WYGLĄD OGÓLNY:
Rasowy, o szlachetnej, sportowej sylwetce i przyjaznym wyrazie. Proporcjonalnie i harmonijnie zbudowany.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Żywy, inteligentny, energiczny, przywiązany i lojalny.
GŁOWA:
Długa, sucha i nie za szeroka między uszami. Kufa i czaszka jednakowej długości, o równoległych krawędziach.
Mózgoczaszka: owalnie sklepiona między uszami, pojemna, z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym i wyniesionymi łukami brwiowymi.
Stop: wyraźny.
Trzewioczaszka:
Nos: koloru ciemnomahoniowego, ciemnoorzechowego lub czarnego, o szerokich nozdrzach.
Kufa: umiarkowanie głęboka, dość tępo zakończona. Od stopu do czubka nosa długa, wargi niezbyt obwisłe.
Szczęki: prawie jednakowej długości.
Uzębienie: zgryz nożycowy.
Oczy: ciemnoorzechowe lub ciemnobrązowe, nie powinny być zbyt duże.
Uszy: średniej wielkości, delikatnej budowy, osadzone nisko i daleko ku tyłowi, zwisające wdzięczną fałdą ściśle przy policzkach.
SZYJA:
Umiarkowanie długa, dobrze umięśniona, ale nie za gruba; łagodnie wygięta, bez śladu obwisłego podgardla.
TUŁÓW:
Proporcjonalny do wielkości ciała.
Klatka piersiowa: głęboka, z przodu raczej wąska. Żebra dobrze wysklepione, zapewniające dużo przestrzeni dla płuc.
Lędźwie: muskularne, lekko wysklepione.
OGON:
Umiarkowanej długości, proporcjonalny do tułowia, osadzony raczej nisko, mocny u nasady i zwężający się ku końcowi. Powinien być noszony na poziomie grzbietu lub nieco poniżej.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Łopatki: długie i ustawione skośnie ku tyłowi, kłąb wyraźny.
Łokcie: nisko osadzone, o swobodnych ruchach, nie powinny być wciśnięte, ani odstające.
Przedramiona: proste, ścięgniste, o mocnej kości.
Kończyny tylne: tył szeroki i mocny. Kończyny powinny być długie i umięśnione od biodra do stawu skokowego, zaś od stawu skokowego do łapy krótkie i mocne.
Stawy kolanowe: dobrze kątowane.
Stawy skokowe: ustawione prosto, nie zwrócone na zewnątrz, ani do wewnątrz.
Łapy: małe, bardzo zwarte. Palce mocne, dobrze wysklepione, ściśle do siebie przylegające.
CHODY:
Swobodne, płynne, posuwiste; głowa noszona wysoko. Kończyny przednie o dalekim wykroku, ale prowadzone nisko. Kończyny tylne prowadzone płynnie, z dużą siłą odbicia. Niedopuszczalne krzyżowanie i przeplatanie kończyn.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu krótki i delikatny. Na pozostałych częściach ciała umiarkowanej długości, przylegający i możliwie niekędzierzawy, ani falisty. Frędzle na górnej części uszu długie i jedwabiste; na tylnej stronie nóg długie
i delikatne. Obfite owłosienie na brzuchu tworzy frędzle rozciągające się na przedpiersie i szyję. Łapy dobrze owłosione między palcami. Ogon ozdobiony piórem z dość długiego włosa, skracającego się stopniowo ku końcowi. Pióro i frędzle powinny być proste i przylegające.
Umaszczenie: soczystokasztanowe, bez śladu czerni. Białe znaczenia na piersi, gardle i palcach, jak również mała gwiazdka na czole lub wąska strzałka na kufie lub czole nie powodują dyskwalifikacji.
WZROST:
Wysokość w kłębie:
psy: 58 - 67 cm
suki: 55 - 62 cm
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
zkwp.pl
SETER IRLANDZKI
(Irish Red Setter)
Kraj pochodzenia: Irlandia
Data publikacji obowiązującego wzorca: 31. 08. 2001
Użytkowanie: pies myśliwski i rodzinny.
Klasyfikacja FCI: Grupa 7 - Wyżły.
Sekcja 2 - Wyżły brytyjskie.
Seter.
Próby pracy wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Seter irlandzki powstał i rozwinął się w Irlandii jako pies myśliwski. Wywodzi się od setera irlandzkiego czerwono-białego oraz psa nieznanej rasy, o jednolicie czerwonym umaszczeniu. Seter irlandzki był wyraźnie
wyodrębnionym typem już w wieku XVIII. W roku 1882 powstał Klub Setera Irlandzkiego, zajmujący się promocją rasy. Klub w roku 1886 wydał standard rasy, a następnie organizował field trialsy i wystawy celem jego ustalenia. W 1998 roku klub opublikował Styl Pracy Rasy. Standard wraz ze Stylem Pracy stanowią opis wyglądu zewnętrznego oraz zdolności użytkowych rasy. Z biegiem lat seter irlandzki stał się
wytrzymałym, zdrowym i inteligentnym psem o znakomitych walorach użytkowych i wielkiej żywotności.
WYGLĄD OGÓLNY:
Rasowy, o szlachetnej, sportowej sylwetce i przyjaznym wyrazie. Proporcjonalnie i harmonijnie zbudowany.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Żywy, inteligentny, energiczny, przywiązany i lojalny.
GŁOWA:
Długa, sucha i nie za szeroka między uszami. Kufa i czaszka jednakowej długości, o równoległych krawędziach.
Mózgoczaszka: owalnie sklepiona między uszami, pojemna, z dobrze zaznaczonym guzem potylicznym i wyniesionymi łukami brwiowymi.
Stop: wyraźny.
Trzewioczaszka:
Nos: koloru ciemnomahoniowego, ciemnoorzechowego lub czarnego, o szerokich nozdrzach.
Kufa: umiarkowanie głęboka, dość tępo zakończona. Od stopu do czubka nosa długa, wargi niezbyt obwisłe.
Szczęki: prawie jednakowej długości.
Uzębienie: zgryz nożycowy.
Oczy: ciemnoorzechowe lub ciemnobrązowe, nie powinny być zbyt duże.
Uszy: średniej wielkości, delikatnej budowy, osadzone nisko i daleko ku tyłowi, zwisające wdzięczną fałdą ściśle przy policzkach.
SZYJA:
Umiarkowanie długa, dobrze umięśniona, ale nie za gruba; łagodnie wygięta, bez śladu obwisłego podgardla.
TUŁÓW:
Proporcjonalny do wielkości ciała.
Klatka piersiowa: głęboka, z przodu raczej wąska. Żebra dobrze wysklepione, zapewniające dużo przestrzeni dla płuc.
Lędźwie: muskularne, lekko wysklepione.
OGON:
Umiarkowanej długości, proporcjonalny do tułowia, osadzony raczej nisko, mocny u nasady i zwężający się ku końcowi. Powinien być noszony na poziomie grzbietu lub nieco poniżej.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Łopatki: długie i ustawione skośnie ku tyłowi, kłąb wyraźny.
Łokcie: nisko osadzone, o swobodnych ruchach, nie powinny być wciśnięte, ani odstające.
Przedramiona: proste, ścięgniste, o mocnej kości.
Kończyny tylne: tył szeroki i mocny. Kończyny powinny być długie i umięśnione od biodra do stawu skokowego, zaś od stawu skokowego do łapy krótkie i mocne.
Stawy kolanowe: dobrze kątowane.
Stawy skokowe: ustawione prosto, nie zwrócone na zewnątrz, ani do wewnątrz.
Łapy: małe, bardzo zwarte. Palce mocne, dobrze wysklepione, ściśle do siebie przylegające.
CHODY:
Swobodne, płynne, posuwiste; głowa noszona wysoko. Kończyny przednie o dalekim wykroku, ale prowadzone nisko. Kończyny tylne prowadzone płynnie, z dużą siłą odbicia. Niedopuszczalne krzyżowanie i przeplatanie kończyn.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: na głowie, przedniej stronie kończyn i na końcach uszu krótki i delikatny. Na pozostałych częściach ciała umiarkowanej długości, przylegający i możliwie niekędzierzawy, ani falisty. Frędzle na górnej części uszu długie i jedwabiste; na tylnej stronie nóg długie
i delikatne. Obfite owłosienie na brzuchu tworzy frędzle rozciągające się na przedpiersie i szyję. Łapy dobrze owłosione między palcami. Ogon ozdobiony piórem z dość długiego włosa, skracającego się stopniowo ku końcowi. Pióro i frędzle powinny być proste i przylegające.
Umaszczenie: soczystokasztanowe, bez śladu czerni. Białe znaczenia na piersi, gardle i palcach, jak również mała gwiazdka na czole lub wąska strzałka na kufie lub czole nie powodują dyskwalifikacji.
WZROST:
Wysokość w kłębie:
psy: 58 - 67 cm
suki: 55 - 62 cm
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
zkwp.pl
Inne rasy na literrę: S
- Schipperke (4058 odsłon)
- Sealyham Terrier (1548 odsłon)
- Seter angielski (3921 odsłon)
- Seter irlandzki czerwono-biały (3921 odsłon)
- Seter szkocki Gordon (4037 odsłon)
- Shih Tzu (6330 odsłon)
- Skye Terrier (2279 odsłon)
- Spaniel tybetański (2563 odsłon)
- Staffordshire Bull Terrier (2403 odsłon)