Papillon - opis rasy - Portal "Hodowle.info"

Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.

A : B : C : D : E : F : G : H : I : J : K : L : M : N : O : P : Q : R : S : T : U : V : W : Y : Z

Papillon - opis rasy (3595 odsłon)

Spaniel kontynentalny miniaturowy - Papillon, Phalene

Wzorzec FCI nr 77

POCHODZENIE: Francja, Belgia.

DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA:
17.09.1990.

KLASYFIKACJA: Psy ozdobne.

KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 9 Psy ozdobne i do
towarzystwa.
Sekcja 9 Ozdobne spaniele
kontynentalne.
Nie podlegają próbom pracy.

WRAŻENIE OGÓLNE: Mały, luksusowy, ozdobny spaniel,
prawidłowo i harmonijnie zbudowany, o długiej szacie; umiarkowanie długa kufa jest krótsza, niż czaszka. Żywy, pełen wdzięku i zarazem mocny. Dumnie obnosi się w płynnym, eleganckim ruchu. Długość ciała spaniela kontynentalnego przekracza nieco jego wysokość.

GŁOWA: Proporcjonalna względem tułowia; proporcjonalnie lżejsza i krótsza, niż u spanieli dużych i średnich.

ODCINEK MÓZGOCZASZKI:

Czaszka: Niezbyt zaokrąglona – zarówno z profilu, jak i z przodu. Bywa, że widoczny jest delikatny zarys bruzdy czołowej.

Stop: Wgłębienie wyraźnie zaznaczone. U cięższych psów, wgłębienie to jest mniej wyraźne, jednak zaznaczone. U bardzo małych psów stop jest wyraźnie zaznaczony, nigdy jednak nie tworzy gwałtownego przełomu.

ODCINEK TWARZOCZASZKI:

Nos: Mały, czarny, okrągły, lecz nieco spłaszczony w górnej części.

Kufa: Krótsza, niż czaszka, delikatna, zwężająca się i nie wklęsła na bokach; nie może być zadarta ku górze..

Grzbiet nosa: Prosty.

Wargi: Mocno pigmentowane, cienkie i suche.

Szczęka/Żuchwa/Zęby: Zęby dość mocne; zamykające się ściśle w normalnym zgryzie.

Język: Nie może być widoczny. Język stale widoczny lub nie chowany pod wpływem dotyku palcem jest wadą.

Oczy: Dość duże, szeroko otwarte, w kształcie dużych migdałów; nie wypukłe, osadzone dość nisko; wewnętrzny kąt oka znajduje się na przecięciu linii czaszki i kufy. Ciemnej barwy, bardzo wyraziste, powieki mocno pigmentowane.
Uszy: Dość delikatne, ale mocne. Niezależnie od tego, czy uszy są stojące, czy wiszące, w dotyku chrząstka nie może mieć zbyt ostrego zakończenia. Uszy są osadzone dość daleko w tyle głowy – wystarczająco daleko od siebie, by ukazywać lekko zaokrąglony kształt czaszki.
• Odmiana z wiszącymi uszami, zwana PHALÈNE.
Ucho w spoczynku jest osadzone wysoko – znacznie wyżej, niż linia oka; wiszące, a jednak dość ruchome. Porośnięte falistym włosem, który może być dość długi – nadaje to psu ładny wygląd.
• Odmiana ze stojącymi uszami, zwana PAPILLON.
Ucho osadzone wysoko; małżowina uszna szeroko rozwarta i
skierowana na bok. Wewnętrzna krawędź ucha tworzy z linią poziomą kąt ok. 45°. W żadnym przypadku ucho nie może być uniesione prosto do góry, w sposób charakterystyczny dla szpica – jest to zdecydowanie niedopuszczalne. Wnętrze małżowiny okryte delikatnym włosem, również falistym. Najdłuższe włosy sięgają nieco poniżej krawędzi ucha; zewnętrzna powierzchnia ucha jest natomiast
pokryta wiszącymi frędzlami, sięgającymi daleko poza krawędź ucha.
Wynikiem krzyżowania tych dwóch odmian jest często pies o
półstojących uszach z załamanymi końcami – ten pośredni sposób noszenia ucha jest poważnym błędem.

SZYJA: Średniej długości; kark nieco łukowaty.

TUŁÓW:

Górna linia: Nie jest ani zbyt krótka, ani wypukła, ani też łękowata, jednakże nie jest też zupełnie płaska.

Lędźwie: Mocne i lekko wysklepione.

Klatka piersiowa: Szeroka, dość głęboka. Obwód klatki piersiowej, mierzony między dwoma ostatnimi żebrami, musi być w przybliżeniu równy wysokości w kłębie. Żebra dobrze wysklepione.

Brzuch: Nieco podciągnięty.

OGON: Osadzony dość wysoko; dość długi; bujne frędzle tworzą piękne pióro. Gdy pies jest w ruchu, ogon ma być uniesiony wzdłuż linii grzbietu i zawinięty; koniuszek może dotykać zadu; nigdy nie może być zakręcony; nie może też leżeć płasko na grzbiecie.

KOŃCZYNY: Nogi proste, solidne lecz delikatne. Pies nie może sprawiać wrażenia zbyt wysokiego na nogach. Oglądane z przodu lub z tyłu kończyny są ustawione równolegle.

KOŃCZYNY PRZEDNIE:

Łopatki: Dobrze rozwinięte; dobrze związane z tułowiem.
Kość ramieniowa: Długości odpowiadającej długości łopatki; normalnie ukątowane i dobrze związana z łopatką; dobrze przylegająca do tułowia.

Nadgarstki: Wyraźnie widoczne z profilu.

KOŃCZYNY TYLNE:

Staw skokowy: Normalnie ukątowany.

ŁAPY: Dość długie, zwane „zajęczymi”, pewnie oparte na opuszkach. Mocne pazury, preferowane czarne, jaśniejsze u psów o brązowej lub białej szacie (białe pazury u psów białych lub z białymi kończynami nie stanowią błędu, jeśli poza tym pies jest dobrze pigmentowany).
Palce mocne, o twardych opuszkach. Między palcami bogate
owłosienie, wystające przed palce i tworzące zakończenie łapy.

CHÓD/RUCH: Dumny, swobodny, lekki i elegancki.

SZATA: Bez podszycia, bujna, lśniąca, falista (nie należy mylić z lokowatą), nie miękka, lecz nieco twarda w dotyku, z jedwabistym połyskiem. Sierść ułożona płasko, włos dość delikatny, lekko uniesiony przez pofalowanie. Szata podobna, jak u ozdobnego angielskiego spaniela , jednak znacznie różni się od szaty pekińczyka; nie może również przypominać szaty szpica. Włos na głowie, kufie,
przedniej części nóg i poniżej stawu skokowego jest krótki. Na tułowiu włos średniej długości, dłuższy na szyi – tworzy kryzę i żabot, opadając falami na klatkę piersiową; tworzy frędzle na uszach i tylnych partiach kończyn przednich; tył ud bujnie okryty miękkim włosem, tworzącym portki. Między palcami mogą być niewielkie kępki włosów, które mogą nieco wystawać, pod warunkiem, że nie powoduje to ciężkiego wyglądu łap, a raczej nadaje im wygląd
subtelny, wydłużając je. U niektórych przedstawicieli rasy w dobrej kondycji włos osiąga długość 7,5 cm w kłębie, natomiast frędzle na ogonie – 15 cm.

MAŚĆ: Dopuszczalne są wszelkie maści na białym tle. Na tułowiu i nogach biel musi dominować. Mile widziana biel na głowie, w postaci mniej lub bardziej szerokiej strzałki. Na dolnej części głowy dopuszczalne białe znaczenie, jednak biel jako dominująca barwa głowy, stanowi wadę. We wszystkich przypadkach wargi, powieki, a zwłaszcza nos, muszą być pigmentowane.

WYSOKOŚĆ I CIĘŻAR CIAŁA:

Wysokość w kłębie: Około 28 cm.
Waga : dwie kategorie :

1. Mniej, niż 2,5 kg dla psów i suk.
2. Od 2,5 do 4,5 kg dla psów i od 2,5 do 5 kg da suk.
Minimalna waga : 1,5 kg.

WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
• Płaska, jabłkowata i wypukła czaszka, jak u angielskich
ozdobnych spanieli.
• Zbyt mocno lub zbyt słabo zaznaczony stop.
• Nos innej barwy, niż czarna.
• Garbonos lub wklęsły grzbiet kufy.
• Depigmentacja warg.
• Tyłozgryz i – szczególnie – przodozgryz.
• Małe, zbyt okrągłe, wyłupiaste oczy, jasnego koloru,
ukazujące białka, gdy pies patrzy prosto przed siebie.
• Depigmentacja obwódek powiek.
• Karpiowaty lub łękowaty grzbiet.
• Zakręcony lub leżący płasko na grzbiecie ogon, opadający na jedną stronę (tzn. kość ogonowa, nie zaś frędzle, które – ze względu na swą długość – opadają w lokach).
• Wygięte przednie kończyny.
• Pogrubiałe nadgarstki.
• Słabe kończyny tylne.
• Tylne kończyny, widziane z tyłu, odchylone od linii pionowej w stawach kolanowych i łapach.
• Pojedynczy lub podwójny palec szczątkowy na tylnych
kończynach jest niepożądany i stanowi wadę; należy je więc
usuwać.
• Łapy zbieżne lub rozbieżne.
• Pazury nie dotykające podłoża.
• Uboga szata, miękka lub puszysta; włosy stojące prosto lub
proste same w sobie; wełnista sierść i podszycie wskazują na
krzyżowanie ze szpicem.

WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
• Agresja lub nadmierna nieśmiałość.
• Nos różowy lub w różowe plamy.
• Przesadny prognatyzm, przodozgryz lub tyłozgryz posunięte
tak dalece, że siekacze nie stykają się ze sobą.
• Porażenie języka lub język stale widoczny.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.

Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra, całkowicie opuszczone do moszny

Inne rasy na literrę: P

Parson Russell Terrier (1427 odsłon)
Pekińczyk (4174 odsłon)
Pies Faraona (1522 odsłon)
Pies grenlandzki (1359 odsłon)
Pointer (3295 odsłon)
Poitevin (3033 odsłon)
Porcelaine (3152 odsłon)
Pudel (3867 odsłon)
Pudelpointer (2277 odsłon)