TŁUMACZENIE: Olga Jakubiel
POCHODZENIE: Japonia
DATA PUBLIKACJI OBOWIĄZUJĄCEGO WZORCA: 20.12.1994 roku
UŻYTKOWOŚĆ: Pies myśliwski oraz do towarzystwa
KLASYFIKACJA F.C.I.: Grupa 5 Szpice i psy ras pierwotnych.
Sekcja 5 Szpice azjatyckie i rasy pokrewne.
Bez prób pracy.
ZARYS HISTORII RASY: Rasa ta pochodzi od średniej wielkości psów, żyjących w dawnych czasach w Japonii.
Rasa powstała w górskich rejonach w Kishu (prefektura Wakayama i Mie).
Pierwotnie, szata tych psów często miała znaczenia w wyróżniających się
kolorach, takich, jak rudy, sezamowy lub pręgowany. Jednakże od 1934 r. w rasie tej dopuszczano tylko jednolite kolory; szata o wyróżniających się znaczeniach zniknęła do 1945 r. i nie pojawiła się nigdy więcej.
Obecnie zdarzają się psy tej rasy o białej szacie.
Psy te używane są do polowania, obecnie głównie na dziki, ale niegdyś również na jelenie. Rasa przyjęła nazwę regionu, w którym została wyhodowana.
W 1934 r. została uznana za „pomnik przyrody”.
WRAŻENIE OGÓLNE: Średniej wielkości pies, harmonijny, mocnej budowy, o dobrze rozwiniętych mięśniach. Pies ten ma stojące uszy i zwinięty lub sierpowato zagięty ogon.
[Pies] Mocnej budowy, o mocnym kośćcu, zwarty.
ISTOTNE PROPORCJE: Stosunek wysokości w kłębie do długości tułowia wynosi 10:11.
USPOSOBIENIE/TEMPERAMENT: Pies o wybitnej wytrzymałości, sprawiający wrażenie szlachetnego, dostojnego i prostodusznego.
Temperament – wierny, pojętny i bardzo czujny.
GŁOWA:
OKOLICA MÓZGOCZASZKI:
Czaszka: Szerokie czoło.
Stop: Dosyć stromy, z delikatną bruzdą.
OKOLICA TWARZOCZASZKI:
Nos: Czarny; cielisty dopuszczalny u białych psów. Grzbiet nosa prosty.
Kufa: Dosyć gruba, klinowata, zwężająca się.
Wargi: Przylegające.
Szczęka i żuchwa oraz uzębienie: Mocne; zgryz nożycowy.
Policzki: Dosyć dobrze rozwinięte.
Oczy: Stosunkowo małe, niemal trójkątne, szeroko rozstawione, ciemnobrązowego koloru.
Uszy: Małe, trójkątne, nieco pochylone do przodu, pewnie stojące.
SZYJA: Gruba i umięśniona.
TUŁÓW:
Kłąb: Wysoki.
Grzbiet: Prosty i krótki.
Lędźwie: Szerokie i umięśnione.
Klatka piersiowa: Głęboka; żebra umiarkowanie wysklepione.
Brzuch: Dobrze podciągnięty.
OGON: Wysoko osadzony, gruby, zdecydowanie zwinięty lub zagięty jak sierp nad grzbietem; gdy ogon jest opuszczony, jego koniec sięga niemal stawów skokowych.
KOŃCZYNY:
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki: Umiarkowanie ukośne, z dobrze rozwiniętymi mięśniami.
Stawy barkowe umiarkowanie kątowane.
Łokcie: Przylegające do tułowia.
Przedramię: Proste.
Śródręcza: Nieco pochyłe.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda: Długie.
Podudzia: Krótkie.
Stawy skokowe: Żylaste i mocne.
ŁAPY: Palce dobrze wysklepione i zwarte. Opuszki grube i elastyczne.
Pazury twarde, preferowane ciemnego koloru.
CHÓD/RUCH: Lekki i sprężysty.
SZATA:
WŁOS: Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste.
Włos na policzkach i ogonie – dosyć długi.
MAŚĆ: Biała, ruda i sezamowa (rudo-płowe włosy z czarnymi koniuszkami).
WIELKOŚĆ:
Wysokość w kłębie:
Psy: 52 cm.
Suki: 46 cm.
Tolerancja 3 cm powyżej i poniżej.
WADY: Wszelkie odstępstwa od wyżej wymienionych cech należy uznać za wady, których ocena powinna być proporcjonalna względem ich stopnia i zasięgu.
- Sucze psy / samcze suki.
- Długi włos.
WADY DYSKWALIFIKUJĄCE:
- Agresja lub nadmierna bojaźliwość.
- Skrajny przodozgryz lub tyłozgryz.
- Nie stojące uszy.
- Wiszący ogon, krótki ogon.
- Płochliwość.
Każdy pies, przejawiający fizyczne lub psychiczne nieprawidłowości, powinien zostać zdyskwalifikowany.
Uwaga: Samce powinny mieć dwa normalnie wykształcone jądra,
całkowicie opuszczone do moszny.