Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.
Wzorzec FCI nr 176
OWCZAREK PIKARDYJSKI
(Berger de Picardie)
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 22.07.1993
Użytkowanie: Pies pasterski.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy wymagane.
WYGLĄD OGÓLNY:
Pies średniej wielkości, o wiejskim wyglądzie, ale elegancki w liniach, mocny, dobrze umięśniony i harmonijnie zbudowany. Wyraz inteligentny, żywy, bystry; charakterystyczny, „gryfonopodobny” wygląd.
WZROST:
Psy: 60 - 65 cm
Suki: 55 - 60 cm
Wady: Do 2 cm powyżej maksymalnego dopuszczalnego wzrostu.
Wady dyskwalifikujące:
Wzrost poniżej minimalnego, także w klasie
młodzieży. Ponad 2 cm powyżej maksymalnego wzrostu.
GŁOWA:
Niezbyt masywna, proporcjonalna w stosunku do wielkości psa. Stop ledwie zaznaczony, usytuowany w równej odległości od czubka nosa i guza potylicznego. Czaszka dość szeroka, jednak nie przesadnie. Włos na głowie długości około 4 cm. Brwi wyraźnie zaznaczone, jednak w żadnym wypadku nie przesłaniające oczu.
Wady: Stop zbyt wyraźnie zaznaczony lub zbyt słaby; włos za krótki albo za długi. Łuki brwiowe nie zaznaczone, lub przerysowane.
Wady dyskwalifikujące:
Głowa nietypowa, nieproporcjonalna, zbyt słabo
lub zbyt obficie owłosiona.
Czoło oglądane z przodu nie jest płaskie, ale lekko wysklepione, z niewielką bruzdą czołową.
Wady: Zbyt słabe lub nadmiernie wysklepienie, bruzda zbyt wyraźnie zaznaczona.
Wady dyskwalifikujące: Czaszka płaska lub zaokrąglona, czoło płaskie lub stromo opadające.
Policzki niezbyt wyraźne, ale nie płaskie, powinny być w pewnym stopniu zaokrąglone. Za policzkami włos tej samej długości, co na tułowiu.
Wady: Policzki wyraźnie wykształcone, obwisłe, lub niedostatecznie umięśnione.
Kufa mocna i nie za długa, nie spiczasta; trufla nosa zawsze czarna. Fafle suche, płasko przylegające. Grzbiet nosa prosty. Niewielki wąs i bokobrody.
Wady: Kufa zbyt długa, wąska, albo zbyt mocna, spiczasta lub zbyt kwadratowa. Nos wąski, częściowo barwy mięsa, mięsiste kąciki ust, grube wargi dolne, wysklepiony grzbiet nosa. Brak wąsów i bokobrodów.
Wady dyskwalifikujące: Kufa nieproporcjonalna w stosunku do czaszki.
Fafle obwisłe. Trufla nosowa innego koloru, niż czarny, brak pigmentacji śluzówek.
Szczęki/uzębienie: Potężne, ścisły zgryz nożycowy; przodozgryz i tyłozgryz niedopuszczalne.
Wady: Minimalny przodozgryz lub tyłozgryz. Przy braku 2 przedtrzonowców pies nie może otrzymać ani CWC, ani res.CWC; przy braku 4 przedtrzonowców nie może dostać oceny doskonałej. Zęby zniszczone, złamane kły.
Wady dyskwalifikujące: Brak więcej niż 4 zębów, wyraźny przodozgryz lub tyłozgryz.
Uszy średniej wielkości, szerokie u podstawy, dosyć wysoko osadzone; podstawa przypomina ucho owcy; stojące, czubek lekko zaokrąglony; tolerowana jest niewielka asymetria w noszeniu uszu. Długość ucha 10 cm, w żadnym wypadku nie więcej, niż 12 cm u największych psów.
Wady: Uszy za duże lub przypominające uszy owczarka belgijskiego, osadzone za nisko lub zbyt blisko siebie.
Wady dyskwalifikujące: Uszy nieprawidłowo noszone.
Oczy średniej wielkości, nie wyłupiaste, ciemne. Nie jasne i nie porcelanowe.
Kolor tęczówki ciemny, głęboki, stonowany z umaszczeniem
(w żadnym wypadku nie jaśniejszy od orzechowego).
Wady: Wszystko, co odbiega od powyższego opisu.
Wady dyskwalifikujące: Oczy porcelanowe, ustawione skośnie, różnobarwne. Zbyt jasny kolor.
Wyraz: Nie powinien być ani groźny, ani nieufny.
Wady dyskwalifikujące: Wyraz płochliwy, uciekające spojrzenie.
SZYJA:
Mocna i dobrze umięśniona, dobrej długości, w ruchu uniesiona i wyraźnie wyróżniająca się w sylwetce, głowa noszona dumnie.
Wady: Szyja długa i cienka, wbita w łopatki; podgardle.
TUŁÓW:
Klatka piersiowa głęboka, ale nie przesadnie - nie może sięgać poniżej łokci. Obwód klatki piersiowej mierzony tuż za łokciem powinien być o 1/5 większy, niż wysokość psa w kłębie. Długość tułowia powinna być tylko nieco większa, niż wysokość psa w kłębie. Grzbiet prosty, lędźwie mocne. Żebra w górnej partii (1/3) dobrze wysklepione, potem coraz
prostsze aż do mostka. Linia dolna lekko podciągnięta. Zad przechodzi łagodnie w tylną część ud. Kościec mocny, ale nie przesadnie.
Wady: Wszelkie odchylenia od powyższego opisu. Tułów zbyt ciężki lub zbyt lekki, za długi, zbyt nisko zawieszony; pies zbyt długonogi. Żebra nadmiernie wysklepione lub zbyt płaskie. Budowa przypominająca bouviera. Zad zbyt prosty, albo zbytnio ścięty.
Wady dyskwalifikujące: Powyższe wady, jeśli bardzo poważne.
OGON:
Pokryty włosem, długość włosa jak na tułowiu. W bezruchu ogon powinien sięgać stawu skokowego; opada prosto, z lekkim zakrzywieniem na końcu. W ruchu ogon może być noszony nieco wyżej, jednak nigdy ponad grzbietem.
Wady: Ogon „szczurzy” albo nadmiernie owłosiony; za krótki, zakręcony, wadliwie noszony.
Wady dyskwalifikujące: Ogon noszony stale nad grzbietem, noszony nisko w wyniku podcięcia. Ogon szczątkowy lub jego brak.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki długie i ustawione skośnie, bardzo swobodne w ruchu, dobrze umięśnione ale nie przeładowane. Kończyny ustawione pionowo.
Kościec suchy. Stawy zaznaczone, nie stwarzające jednak wrażenia nieprawidłowej budowy. Śródręcza nachylone lekko ku przodowi, co nadaje kończynom elastyczność i ułatwia natychmiastowe zatrzymanie.
Wady: Łopatki zbyt długie (charcie) lub spionowane (jak u bouviera), wąskie lub ciężkie, luźne albo utrudniające ruch; kościec zbyt cienki lub zbyt gruby. Stawy nadgarstkowe słabe lub przebudowane (węzłowate).
Śródręcze zbyt spionowane lub za bardzo nachylone.
Wady dyskwalifikujące: Powyższe wady, jeśli bardzo poważne.
KOŃCZYNY TYLNE:
Uda długie i dobrze umięśnione. Staw kolanowy mocny. Tył nie
powinien być ani spionowany, ani zbyt głęboko kątowany; ani zbyt wąski, ani za szeroki. Nie może występować dysharmonia pomiędzy zadem a udami, całość powinna opadać w łagodnym łuku. Kończyny mocne, unoszące tylną część tułowia bez wysiłku, ale elastycznie.
Kościec mocny, ale nie przesadnie. Stawy skokowe umiarkowanie kątowane, nie ustawione ani beczkowato, ani zbyt wąsko, i niezbyt wysoko umiejscowione. Właściwe kątowanie stawów skokowych jest absolutnie konieczne. Śródstopie mocne, suche, ustawione pionowo do
podłoża; w postawie kończyny tylne - widziane z boku - pionowe.
Wady: Wszelkie odchylenia od powyższego opisu.
Wady dyskwalifikujące: Kończyny tylne wyraźnie nieprawidłowe.
ŁAPY:
Zaokrąglone i krótkie, zwarte, wysklepione. Pazury krótkie i mocne, ciemne. Brak wilczych pazurów i dodatkowych palców. Pies z wilczymi pazurami nie jest dyskwalifikowany, ale ma obniżaną ocenę. Opuszki mocne, dosyć elastyczne, co pozwala na właściwą amortyzację w ruchu.
Wady: Odchylenia od powyższego opisu.
Wady dyskwalifikujące: Podwójne wilcze pazury na wszystkich czterech łapach.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos twardy, średniej długości, nie kędzierzawy, ale i nie gładki, szorstki. Musi skrzypieć pod palcami. Długości 5-6 cm na całym ciele, włącznie z ogonem. Podszerstek miękki i gęsty.
Wady: Włos krótszy niż 4,5 cm, nie dość szorstki, z tendencją do skręcania się lub prosty i gładki.
Wady dyskwalifikujące: Włos krótszy, niż 4 cm i dłuższy niż 6 cm, kędzierzawy albo bardzo gładki, miękki lub wełnisty.
Umaszczenie: szare, szaro-czarne, szare z czarnym przesianiem, szaroniebieskie, szaro-czerwone, jasno- lub ciemnopłowe, albo mieszanka tych wszystkich kolorów. Duże białe znaczenia niedopuszczalne, małe białe plamki na piersi i palcach dopuszczalne.
Wady: Duże białe znaczenie na piersi, białe znaczenia na wszystkich palcach.
Wady dyskwalifikujące: Maść czarna, biała, arlekin, łaciata, zbyt wiele białego na piersi, łapy całe białe, biel w jakichkolwiek innych miejscach.
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
(na podstawie tłumaczenia z języka niemieckiego A. Kłopockiej)
źródło:zkwp.pl
Inne rasy na literrę: O