Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.
Wzorzec FCI nr 141
OWCZAREK PIRENEJSKI DŁUGOWŁOSY
(Berger des Pyrénées a poil long)
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 13.03.2001
Użytkowanie: Pies owczarski wykorzystywany na pastwiskach i w gospodarstwach Pirenejów.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Rasa ta, hodowana dla celów użytkowych, pozostawała praktycznie nieznana poza rejonem swego występowania aż do początków XX wieku. Owczarki pirenejskie występują w rozmaitych lokalnych typach,
różniących się wielkością i rodzajem sierści, ale ich charakter i zachowanie są zawsze takie same. Pierwsze wzorce rasy powstały w roku 1921 i 1925, i od tamtej pory właściwie nie uległy zmianom.
WYGLĄD OGÓLNY:
Pies wykazujący maksimum energii przy możliwie niewielkich rozmiarach. Wyraz nieustannie ożywiony i bystry, szybkie ruchy i reakcje, wszystko to nadaje owczarkowi pirenejskiemu charakterystyczny wygląd, zdecydowanie wyróżniający go spośród innych ras.
WAŻNE PROPORCJE:
Mózgoczaszka mniej więcej tak samo szeroka, jak długa.
Kufa krótsza od mózgoczaszki w proporcji 1/3 do 2/3.
Długość tułowia większa od wysokości w kłębie.
Odległość od łokcia do podłoża większa, niż połowa wysokości w kłębie.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Owczarek pirenejski jest odważnym, bystrym małym psem, samodzielnym i nadzwyczaj oddanym swemu panu. Wrodzona samodzielność powoduje, że trzeba go starannie wychować, aby jego energia wykorzystana była w pożądanym kierunku i z największym pożytkiem. Zwykle jest nieufny wobec obcych.
GŁOWA:
Trójkątnego kształtu.
Mózgoczaszka:
Czaszka średniej wielkości, niemal płaska, lekko zaokrąglona po bokach, bruzda czołowa ledwie zauważalna, a guz potyliczny tylko odrobinę zaznaczony. Mniej więcej tak samo szeroka, jak długa, z przodu płynnie przechodzi w kufę.
Stop: Ledwie widoczny.
Trzewioczaszka:
Nos: Czarny.
Kufa: Linia górna prosta, kufa nieco krótsza od mózgoczaszki, trójkątnego kształtu, ale nie spiczasta.
Wargi: Niezbyt grube, przykrywające całkowicie zęby, bez wyraźnych kącików. Krawędzie warg i podniebienie czarne lub z przewagą czerni.
Uzębienie: Pełne. Kły duże. Zgryz nożycowy, ścisły, bez utraty kontaktu pomiędzy siekaczami. Dopuszczalny zgryz cęgowy.
Oczy: Wyraziste, trochę w kształcie migdała, ciemnobrązowe. Nie są ani wypukłe, ani głęboko osadzone. Oko porcelanowe dopuszczalne u psów maści arlekin (marmurkowych) lub łupkowoszarej, dla których są wręcz charakterystyczne. Powieki czarne, bez względu na umaszczenie.
Uszy: Dosyć krótkie, umiarkowanie szerokie u nasady, osadzone ani zbyt blisko siebie na wierzchołku czaszki, ani nie za szeroko. Zazwyczaj cięte.
Jeśli nie są cięte, to w dolnej części muszą być stojące i ruchliwe. Idealnie górna jedna trzecia lub połowa każdego ucha powinny być jednakowo załamane do przodu lub na boki.
SZYJA:
Raczej długa i dobrze umięśniona, wychodząca wysoko z łopatek.
TUŁÓW:
Mocny, ale nie ciężki, umięśniony i suchy.
Linia górna: Opadająca. Kłąb wyraźny. Grzbiet dosyć długi i mocny.
Lędźwie: Krótkie, lekko wysklepione, choć optycznie wydają się bardziej, bo sierść na zadzie i udach jest najobfitsza.
Zad: Dość krótki i raczej spadzisty.
Klatka piersiowa: Przeciętnie rozbudowana, sięga łokcia. Żebra lekko zaokrąglone.
Słabizna: Nieznacznie zapadnięta.
OGON:
Dobrze owłosiony, niezbyt długi, nisko osadzony, haczykowato zakończony. Gdy pies jest ożywiony, ogon jest wzniesiony, ale co najwyżej do linii grzbietu. Często cięty, a zdarzają się psy z wrodzonymi szczątkowymi ogonami.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie:
Proste, suche, o wyraźnych ścięgnach i obfitych piórach.
Łopatki: Dość długie, lekko skośnie ustawione.
Ramiona: Średniej długości, umiarkowanie skośnie ustawione.
Przedramiona: Proste.
Nadgarstki: Wyraźne.
Śródręcza: Lekko nachylone.
Łapy: Suche, dosyć płaskie, wyraźnie owalne. Opuszki ciemne. Pazury mocne, małe, niewidoczne wśród sierści, rosnącej także między palcami i opuszkami.
Kończyny tylne:
Dość głęboko kątowane. Psy o włosie półdługim nie mają piór.
Uda: Niezbyt długie, ukośnie ustawione, o potężnych, wyraźnych mięśniach.
Kolana: Dobrze kątowane, skierowane prosto do przodu.
Podudzia: Dosyć długie i skośnie ustawione.
Stawy skokowe: Nisko umiejscowione, suche, dobrze kątowane. Stawy skokowe mogą być zbliżone do siebie.
Śródstopia: Prostopadłe do podłoża lub leciutko nachylone.
Łapy: Suche, dosyć płaskie, wyraźnie owalne. Opuszki ciemne. Pazury mocne, małe, niewidoczne wśród sierści, rosnącej także między palcami i opuszkami.
Wilcze pazury: Mogą występować, pojedyncze lub podwójne.
RUCH:
W stępie owczarek pirenejski porusza się krokiem raczej krótkim. Najbardziej typowym tempem jest kłus, który powinien być swobodny i dziarski. W wolnym kłusie głowa trzymana jest wysoko, w miarę zwiększania tempa - coraz niżej, aż do linii grzbietu. Łapy nie mogą być
podnoszone wysoko, ruch powinien być niski, a łapy muskać ziemię.
OKRYWA WŁOSOWA:
Skóra: Cienka, zwykle z ciemniejszymi plamami, bez względu na umaszczenie.
Sierść: Długa lub półdługa, zawsze gęsta, prawie prosta lub lekko falista, na zadzie i udach najobfitsza i trochę wełnista. Struktura sierści pośrednia między kozią a wełną owczą. U niektórych psów sierść twarda i wełnista tworzy sznury lub wstążki, zwane „cadenettes”, a nawet zbite płaty, zwane „matelotes”, pokrywające cały zad.
„Cadenettes” mogą tworzyć się także na klatce piersiowej i w okolicach łokci. Na kufie włos krótszy i nie tak gęsty, na jej końcu lub i na całej długości leży gładko, w kierunku od nosa do oczu. Dłuższy na bokach kufy i policzkach, ułożony tak, jakby wiatr zwiewał go ku tyłowi. Oczy muszą być dobrze widoczne, nie przesłonięte włosem.
Umaszczenie: Płowe w różnych odcieniach, także z domieszką czarnych włosów i niekiedy z niewielką ilością bieli na piersi i łapach. Szare w różnych odcieniach, z niewielką ilością bieli na głowie, piersi i łapach. Arlekin (błękitna z czarnymi łatami). Występuje także maść pręgowana, czarna i czarna z białymi znaczeniami.
Preferowane maści jednolite.
WZROST:
Wysokość w kłębie:
psy 40 do 48 cm,
suki 38 do 46 cm.
Dopuszczalna tolerancja o 2 cm w górę, jeśli pies jest doskonały w typie.
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
Wrażenie ogólne:
Pies ciężki, ospały, nie dość suchy, o flegmatycznym wyrazie.
Głowa: Mocno wysklepiona, kopulasta, z wysklepionym czołem; stop mocny lub zupełny jego brak.
Kufa: Głęboka, graniasta, brak pigmentacji nosa lub warg.
Oczy: Jasne lub o dzikim wyrazie, brak pigmentacji powiek.
Uszy: Grube, ciężkie, wiszące płasko przy głowie, nierówno noszone.
Szyja: Gruba lub cienka, głowa wbita w łopatki.
Tułów: Grzbiet garbaty lub zapadnięty, brzuch obwisły lub charci.
Tułów krępy, sylwetka kwadratowa, grzbiet i zad proste.
Ogon: Bez haczyka na końcu.
Kończyny przednie:
Krzywe, z podwójnymi wilczymi pazurami.
Łopatki: Zbyt strome lub krótkie.
Kończyny tylne: Strome, krzywe.
Łapy: Masywne, kocie, długie lub białe pazury.
Sierść: Zbyt obfita na głowie, zwłaszcza, jeśli zakrywa oczy i tworzy brodę i wąsy na kufie. Nieprawidłowej struktury - miękka, druciana, kędzierzawa lub lokowata.
Nie dość gęsta, bez podszerstka.
Maść: Biel na więcej, niż jednej trzeciej powierzchni ciała. Brak kontrastu między barwą szarą i czarną lub rudy nalot u arlekinów.
Barwa wyraźnie rozjaśniona. Maść czarna z podpalaniem.
Ruch: Drobiący, związany, wysoko podnoszone łapy.
Poważne wady:
Uszy: Całkiem stojące, gdy nie są obcięte.
Ogon: Ciasno zwinięty lub noszony zakręcony nad grzbietem.
Wady dyskwalifikujące:
Zachowanie - temperament:
Agresywne lub zdecydowanie lękliwe.
Maść: Biała lub inna, niż wymienione we wzorcu.
Nos: Nie całkiem czarny.
Szczęki: Przodozgryz lub tyłozgryz, deformacje szczęk.
Oczy: Porcelanowe u psów maści innej, niż arlekin i łupkowoszara.
Powieki barwy mięsa. Tęczówka jasnożółta.
Wzrost: Poza limitem.
Każdy pies, wykazujący wyraźne deformacje budowy i zaburzenia zachowania powinien być zdyskwalifikowany.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
źródło: zkwp.pl
Inne rasy na literrę: O