Welsh Corgi Cardigan - opis rasy
Nowości
- Ogólnopolska Akcja Sterylizacji - Marzec 2013
- Zapraszamy na seminarium obedience z Joanną Hewelt.
- Pierwsze oznaki choroby, jak to sprawdzić, kiedy reagować
- DOG PROJEKT - POLECA
- Who Is Who in the Dog World
- Pies Bohater poszukiwany
- Ponad tysiąc Labradorów znalazło się w centrum Warszawy!
- Parada Labradorów w Warszawie
Wystawy psów
Imiennik
Opisy ras psów
Informacje ogólne
Weterynaria przepisy
Regulaminy
Słownik pojęć
Felietony
Banery do pobrania
Statystyki
Liczba ogłoszeń: 3149
Oczekujące: 19
Zarejestrowani użytkownicy
Dziś: 0
Ogółem: 3238
Ilość wizyt: 5 628 244
Ilość odsłon: 74 597 384
Użytkowników online: 9
Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.
Welsh Corgi Cardigan - opis rasy (3474 odsłon)
Wzorzec FCI nr 38
WELSH CORGI CARDIGAN
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987
Użytkowanie: Pies pasterski.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy nie wymagane.
WYGLĄD OGÓLNY:
Krępy, mocny, ruchliwy i wytrzymały pies, o wydłużonym tułowiu i ogonie, przypominającym lisią kitę.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Czujny, żywy i inteligentny. Żywy, opanowany, bez śladu nerwowości lub agresji.
GŁOWA:
Lisia w kształcie. Mózgoczaszka szeroka i płaska między uszami, lekko zwężająca się ku oczom, a ponad nimi trochę wysklepiona. Stop umiarkowanie zaznaczony. Długość kufy do długości mózgoczaszki jak 3 do 5.
Kufa lekko spiczasta, podobnie jak i nos; nie może być tępa. Żuchwa mocna, ale nie za silna. Nos czarny.
Oczy: Średniej wielkości, o żywym i łagodnym wyrazie, dość szeroko rozstawione. Możliwie ciemne, stonowane z umaszczeniem, o ciemnych powiekach. Oczy częściowo lub całkowicie niebieskie dopuszczalne tylko u psów niebieskich marmurkowych.
Uszy: Stojące, duże w porównaniu do wielkości psa, u nasady umiarkowanie szerokie, o lekko zaokrąglonych czubkach, rozstawione w odległości mniej więcej 9 cm. Ustawione tak, że ich czubki znalazłyby się poniżej linii, przeprowadzonych od końca nosa przez oczy. Osadzone daleko z tyłu głowy, aby mogły być położone płasko na szyi.
Uzębienie: Szczęki mocne, zgryz nożycowy.
SZYJA:
Dobrze umięśniona, proporcjonalna do tułowia, płynnie przechodząca w łopatki.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki skośnie ustawione, tworzą z ramionami kąt zbliżony do prostego. Łopatka i ramię dobrze umięśnione, łokcie przylegające, kościec mocny. Kończyny krótkie, ale nie aż tak, aby nie było „prześwitu” pod tułowiem. Ramię lekko wykrzywione, opasujące szeroką klatkę piersiową.
Łapy skierowane lekko na zewnątrz.
TUŁÓW:
Klatka piersiowa dość szeroka, głęboka, z wyraźnym przedpiersiem. Tułów wydłużony i masywny, dobrze ożebrowany, wyraźnie widoczna talia. Grzbiet prosty.
KOŃCZYNY TYLNE:
Mocne, dobrze kątowane, o dobrze umięśnionych udach i podudziach, i mocnym kośćcu, krótkie; śródstopia w postawie pionowe do podłoża i równoległe wobec siebie.
ŁAPY:
Okrągłe, zwarte, raczej duże, o mocnych opuszkach. Wilcze pazury powinny być usunięte.
OGON:
Przypomina lisią kitę i stanowi przedłużenie linii grzbietu; długi na tyle, aby dotykał lub prawie dotykał podłoża. W postawie trzymany nisko, w ruchu może być wzniesiony nieco powyżej linii grzbietu, ale nie zakręcony.
CHODY:
Żwawe i swobodne, łokcie przylegające, ani luźne, ani związane. Krok długi, niewysoki, pełna harmonia akcji przodu i tyłu.
OKRYWA WŁOSOWA:
Sierść: Krótka lub średnio długa, twarda, możliwie prosta, z podszerstkiem, nieprzemakalna.
Maść: Dowolna, także z białymi znaczeniami, tyle, że biel nie powinna przeważać.
WZROST:
Idealna wysokość w kłębie to 30 cm, waga proporcjonalna do wielkości. Harmonia budowy ważniejsza od wielkości.
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
źródło:zkwp.pl
WELSH CORGI CARDIGAN
Kraj pochodzenia: Wielka Brytania
Data publikacji obowiązującego wzorca: 24.06.1987
Użytkowanie: Pies pasterski.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie.
Próby pracy nie wymagane.
WYGLĄD OGÓLNY:
Krępy, mocny, ruchliwy i wytrzymały pies, o wydłużonym tułowiu i ogonie, przypominającym lisią kitę.
ZACHOWANIE - TEMPERAMENT:
Czujny, żywy i inteligentny. Żywy, opanowany, bez śladu nerwowości lub agresji.
GŁOWA:
Lisia w kształcie. Mózgoczaszka szeroka i płaska między uszami, lekko zwężająca się ku oczom, a ponad nimi trochę wysklepiona. Stop umiarkowanie zaznaczony. Długość kufy do długości mózgoczaszki jak 3 do 5.
Kufa lekko spiczasta, podobnie jak i nos; nie może być tępa. Żuchwa mocna, ale nie za silna. Nos czarny.
Oczy: Średniej wielkości, o żywym i łagodnym wyrazie, dość szeroko rozstawione. Możliwie ciemne, stonowane z umaszczeniem, o ciemnych powiekach. Oczy częściowo lub całkowicie niebieskie dopuszczalne tylko u psów niebieskich marmurkowych.
Uszy: Stojące, duże w porównaniu do wielkości psa, u nasady umiarkowanie szerokie, o lekko zaokrąglonych czubkach, rozstawione w odległości mniej więcej 9 cm. Ustawione tak, że ich czubki znalazłyby się poniżej linii, przeprowadzonych od końca nosa przez oczy. Osadzone daleko z tyłu głowy, aby mogły być położone płasko na szyi.
Uzębienie: Szczęki mocne, zgryz nożycowy.
SZYJA:
Dobrze umięśniona, proporcjonalna do tułowia, płynnie przechodząca w łopatki.
KOŃCZYNY PRZEDNIE:
Łopatki skośnie ustawione, tworzą z ramionami kąt zbliżony do prostego. Łopatka i ramię dobrze umięśnione, łokcie przylegające, kościec mocny. Kończyny krótkie, ale nie aż tak, aby nie było „prześwitu” pod tułowiem. Ramię lekko wykrzywione, opasujące szeroką klatkę piersiową.
Łapy skierowane lekko na zewnątrz.
TUŁÓW:
Klatka piersiowa dość szeroka, głęboka, z wyraźnym przedpiersiem. Tułów wydłużony i masywny, dobrze ożebrowany, wyraźnie widoczna talia. Grzbiet prosty.
KOŃCZYNY TYLNE:
Mocne, dobrze kątowane, o dobrze umięśnionych udach i podudziach, i mocnym kośćcu, krótkie; śródstopia w postawie pionowe do podłoża i równoległe wobec siebie.
ŁAPY:
Okrągłe, zwarte, raczej duże, o mocnych opuszkach. Wilcze pazury powinny być usunięte.
OGON:
Przypomina lisią kitę i stanowi przedłużenie linii grzbietu; długi na tyle, aby dotykał lub prawie dotykał podłoża. W postawie trzymany nisko, w ruchu może być wzniesiony nieco powyżej linii grzbietu, ale nie zakręcony.
CHODY:
Żwawe i swobodne, łokcie przylegające, ani luźne, ani związane. Krok długi, niewysoki, pełna harmonia akcji przodu i tyłu.
OKRYWA WŁOSOWA:
Sierść: Krótka lub średnio długa, twarda, możliwie prosta, z podszerstkiem, nieprzemakalna.
Maść: Dowolna, także z białymi znaczeniami, tyle, że biel nie powinna przeważać.
WZROST:
Idealna wysokość w kłębie to 30 cm, waga proporcjonalna do wielkości. Harmonia budowy ważniejsza od wielkości.
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
źródło:zkwp.pl
Inne rasy na literrę: W
- Welsh Corgi Pembroke (3030 odsłon)
- West Highland White Terrier (3958 odsłon)
- Wyżeł czeski szorstkowłosy Fousek (9745 odsłon)
- Wyżeł duński (2954 odsłon)
- Wyżeł fryzyjski (4127 odsłon)
- Wyżeł gaskoński (3281 odsłon)
- Wyżeł hiszpański z Burgos (2093 odsłon)
- Wyżeł niemiecki długowłosy (4886 odsłon)
- Wyżeł niemiecki krótkowłosy (10976 odsłon)
- Wyżeł niemiecki ostrowłosy (3803 odsłon)
- Wyżeł niemiecki szorstkowłosy (2564 odsłon)
- Wyżeł pirenejski (3252 odsłon)
- Wyżeł portugalski (3143 odsłon)
- Wyżeł słowacki szorstkowłosy (2980 odsłon)
- Wyżeł weimarski (3778 odsłon)
- Wyżeł węgierski krótkowłosy (2884 odsłon)
- Wyżeł węgierski szorstkowłosy (2485 odsłon)
- Wyżeł włoski krótkowłosy (2117 odsłon)
- Wyżeł włoski szorstkowłosy (4140 odsłon)