Wyżeł gaskoński - opis rasy
Nowości
- Ogólnopolska Akcja Sterylizacji - Marzec 2013
- Zapraszamy na seminarium obedience z Joanną Hewelt.
- Pierwsze oznaki choroby, jak to sprawdzić, kiedy reagować
- DOG PROJEKT - POLECA
- Who Is Who in the Dog World
- Pies Bohater poszukiwany
- Ponad tysiąc Labradorów znalazło się w centrum Warszawy!
- Parada Labradorów w Warszawie
Wystawy psów
Imiennik
Opisy ras psów
Informacje ogólne
Weterynaria przepisy
Regulaminy
Słownik pojęć
Felietony
Banery do pobrania
Statystyki
Liczba ogłoszeń: 3149
Oczekujące: 19
Zarejestrowani użytkownicy
Dziś: 0
Ogółem: 3238
Ilość wizyt: 5 628 244
Ilość odsłon: 74 594 427
Użytkowników online: 10
Wybierz literę a otrzymasz listę ras zaczynających się na daną literę.
Wyżeł gaskoński - opis rasy (3281 odsłon)
Wzorzec FCI nr 133
WYŻEŁ GASKOŃSKI
(Braque Francais, type Gascogne, grande taille)
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 07.08.1998
Użytkowanie: wyżeł.
Klasyfikacja FCI: Grupa 7 - Wyżły.
Sekcja 1 - Wyżły kontynentalne.
Typ kontynentalny.
Próby pracy wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Występują dwa typy wyżłów francuskich: duże (typ gaskoński) oraz małe (typ pirenejski). Oba typy psów wywodzą się z południowozachodniej Francji oraz z centralnego rejonu Pirenejów, gdzie były hodowane w czystości rasy.
WYGLĄD OGÓLNY:
Wyżeł o średnich proporcjach ciała, typu „bracco”, o szlachetnym wyglądzie, silny, lecz nie przesadnie ciężki, krzepki, o mocnej budowie. Suki są drobniejsze. Skóra jest elastyczna, dość luźna.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość kufy krótsza od długości mózgoczaszki.
GŁOWA:
Wyrazista, lecz nie za ciężka. Patrząc z profilu, linie mózgoczaszki i kufy delikatnie oddzielone.
Mózgoczaszka:
Czaszka: praktycznie płaska lub bardzo delikatnie zaokrąglona; bruzda biegnąca pośrodku czaszki lekko zaznaczona. Guz potyliczny ledwie zauważalny.
Stop: średnio zaznaczony, ani płytki, ani wyraźny.
Trzewioczaszka:
Nos: szeroki, koloru brązowego, nozdrza wystarczająco szeroko otwarte.
Kufa: szeroka, prostokątna, linia górna kufy czasami lekko wypukła.
Fafle: wiszące; wargi dość pofałdowane.
Uzębienie: kompletne, zgryz cęgowy dopuszczalny.
Oczy: szeroko otwarte, dobrze wypełniające oczodoły, kasztanowobrązowe lub ciemnożółte; szczere spojrzenie.
Uszy: średniej długości, osadzone na wysokości oczu, przy nasadzie nie za szerokie, dobrze przylegające do głowy, lekko pofałdowane, zaokrąglone na końcach. Jedna lub dwie pionowe fałdy mogą występować na policzkach, natomiast mała fałda możliwa powyżej miejsca osadzenia ucha. Koniec ucha musi sięgać krawędzi nosa.
SZYJA:
Dostatecznie długa, w części górnej lekko wygięta w łuk, zawsze na dolnej stronie szyi występuje lekko obwisła skóra.
TUŁÓW:
Grzbiet: szeroki, prosty, czasami dość długi, lecz zawsze dobrze trzymany.
Lędźwie: krótkie, muskularne, lekko ukośne.
Zad: o lekko opadającej linii w porównaniu z górną linią ciała.
Klatka piersiowa: patrząc z przodu szeroka, długa z profilu, sięgająca łokci; żebra o kształcie lekko zaokrąglonym.
Brzuch: płaski, o lekko unoszącej się linii.
OGON:
Zwykle kopiowany, stanowi przedłużenie linii zadu. Ogon o naturalnej długości (niekopiowany) nie stanowi wady, o ile jest prawidłowo noszony, tak samo jak ogon naturalnie krótki.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: Łopatka: bardzo muskularna, średnio ukośna.
Ramię: silne, dobrze umięśnione.
Łokcie: umiejscowione na wysokości mostka.
Łapy przednie: palce ścisłe, wypukłe, stanowiące zwartą całość, prawie okrągłe. Pazury silne, opuszki grube i mięsiste.
Kończyny tylne: pionowe, proste.
Uda: mięsiste, muskularne.
Podudzia: muskularne.
Stawy kolanowe: średnio kątowane.
Stawy skokowe i śródstopia: raczej krótkie.
Łapy tylne: zwarte, prawie okrągłe.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: raczej gruby, dobrze okrywający ciało; delikatniejszy na głowie i uszach.
Umaszczenie:
- kasztanowo-brązowe,
- kasztanowo-brązowe z białym,
- kasztanowo-brązowe intensywnie nakrapiane białymi znaczeniami,
- kasztanowo-brązowe podpalane (podpalanie występuje nad oczami, na wargach i nogach)
WZROST:
Wysokośc w kłębie:
psy: 58 - 69 cm
suki: 56 - 68 cm
Preferowany wzrost: 61 - 63 cm
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
- Zbyt lekka lub zbyt ciężka budowa.
- Guz potyliczny zbyt wyraźnie zaznaczony.
- Fafle zbyt cienkie lub zbyt krótkie.
- Oczy okrągłe.
- Uszy płaskie i zbyt krótkie lub też zbyt pofałdowane.
- Brzuch podkasany.
- Platfus.
Wady eliminujące z hodowli:
- Linie czaszki i kufy nie oddzielone dostatecznie lub zbyt wyraźnie oddzielone.
- Zajęcza warga, wyraźny brak pigmentu.
- Przodozgryz, tyłozgryz.
- Entropium, ektropium, różowe plamki na powiekach.
- Brak ogona.
- Palce zrośnięte, dodatkowe palce, brak palców.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
zkwp.pl
WYŻEŁ GASKOŃSKI
(Braque Francais, type Gascogne, grande taille)
Kraj pochodzenia: Francja
Data publikacji obowiązującego wzorca: 07.08.1998
Użytkowanie: wyżeł.
Klasyfikacja FCI: Grupa 7 - Wyżły.
Sekcja 1 - Wyżły kontynentalne.
Typ kontynentalny.
Próby pracy wymagane.
RYS HISTORYCZNY:
Występują dwa typy wyżłów francuskich: duże (typ gaskoński) oraz małe (typ pirenejski). Oba typy psów wywodzą się z południowozachodniej Francji oraz z centralnego rejonu Pirenejów, gdzie były hodowane w czystości rasy.
WYGLĄD OGÓLNY:
Wyżeł o średnich proporcjach ciała, typu „bracco”, o szlachetnym wyglądzie, silny, lecz nie przesadnie ciężki, krzepki, o mocnej budowie. Suki są drobniejsze. Skóra jest elastyczna, dość luźna.
WAŻNE PROPORCJE:
Długość kufy krótsza od długości mózgoczaszki.
GŁOWA:
Wyrazista, lecz nie za ciężka. Patrząc z profilu, linie mózgoczaszki i kufy delikatnie oddzielone.
Mózgoczaszka:
Czaszka: praktycznie płaska lub bardzo delikatnie zaokrąglona; bruzda biegnąca pośrodku czaszki lekko zaznaczona. Guz potyliczny ledwie zauważalny.
Stop: średnio zaznaczony, ani płytki, ani wyraźny.
Trzewioczaszka:
Nos: szeroki, koloru brązowego, nozdrza wystarczająco szeroko otwarte.
Kufa: szeroka, prostokątna, linia górna kufy czasami lekko wypukła.
Fafle: wiszące; wargi dość pofałdowane.
Uzębienie: kompletne, zgryz cęgowy dopuszczalny.
Oczy: szeroko otwarte, dobrze wypełniające oczodoły, kasztanowobrązowe lub ciemnożółte; szczere spojrzenie.
Uszy: średniej długości, osadzone na wysokości oczu, przy nasadzie nie za szerokie, dobrze przylegające do głowy, lekko pofałdowane, zaokrąglone na końcach. Jedna lub dwie pionowe fałdy mogą występować na policzkach, natomiast mała fałda możliwa powyżej miejsca osadzenia ucha. Koniec ucha musi sięgać krawędzi nosa.
SZYJA:
Dostatecznie długa, w części górnej lekko wygięta w łuk, zawsze na dolnej stronie szyi występuje lekko obwisła skóra.
TUŁÓW:
Grzbiet: szeroki, prosty, czasami dość długi, lecz zawsze dobrze trzymany.
Lędźwie: krótkie, muskularne, lekko ukośne.
Zad: o lekko opadającej linii w porównaniu z górną linią ciała.
Klatka piersiowa: patrząc z przodu szeroka, długa z profilu, sięgająca łokci; żebra o kształcie lekko zaokrąglonym.
Brzuch: płaski, o lekko unoszącej się linii.
OGON:
Zwykle kopiowany, stanowi przedłużenie linii zadu. Ogon o naturalnej długości (niekopiowany) nie stanowi wady, o ile jest prawidłowo noszony, tak samo jak ogon naturalnie krótki.
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: Łopatka: bardzo muskularna, średnio ukośna.
Ramię: silne, dobrze umięśnione.
Łokcie: umiejscowione na wysokości mostka.
Łapy przednie: palce ścisłe, wypukłe, stanowiące zwartą całość, prawie okrągłe. Pazury silne, opuszki grube i mięsiste.
Kończyny tylne: pionowe, proste.
Uda: mięsiste, muskularne.
Podudzia: muskularne.
Stawy kolanowe: średnio kątowane.
Stawy skokowe i śródstopia: raczej krótkie.
Łapy tylne: zwarte, prawie okrągłe.
OKRYWA WŁOSOWA:
Włos: raczej gruby, dobrze okrywający ciało; delikatniejszy na głowie i uszach.
Umaszczenie:
- kasztanowo-brązowe,
- kasztanowo-brązowe z białym,
- kasztanowo-brązowe intensywnie nakrapiane białymi znaczeniami,
- kasztanowo-brązowe podpalane (podpalanie występuje nad oczami, na wargach i nogach)
WZROST:
Wysokośc w kłębie:
psy: 58 - 69 cm
suki: 56 - 68 cm
Preferowany wzrost: 61 - 63 cm
WADY:
Wszystkie odstępstwa od tego, co podano powyżej, powinny być traktowane jako wady, powodujące odpowiednie obniżenie oceny.
- Zbyt lekka lub zbyt ciężka budowa.
- Guz potyliczny zbyt wyraźnie zaznaczony.
- Fafle zbyt cienkie lub zbyt krótkie.
- Oczy okrągłe.
- Uszy płaskie i zbyt krótkie lub też zbyt pofałdowane.
- Brzuch podkasany.
- Platfus.
Wady eliminujące z hodowli:
- Linie czaszki i kufy nie oddzielone dostatecznie lub zbyt wyraźnie oddzielone.
- Zajęcza warga, wyraźny brak pigmentu.
- Przodozgryz, tyłozgryz.
- Entropium, ektropium, różowe plamki na powiekach.
- Brak ogona.
- Palce zrośnięte, dodatkowe palce, brak palców.
UWAGA:
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
zkwp.pl
Inne rasy na literrę: W
- Welsh Corgi Cardigan (3473 odsłon)
- Welsh Corgi Pembroke (3030 odsłon)
- West Highland White Terrier (3958 odsłon)
- Wyżeł czeski szorstkowłosy Fousek (9744 odsłon)
- Wyżeł duński (2953 odsłon)
- Wyżeł fryzyjski (4127 odsłon)
- Wyżeł hiszpański z Burgos (2093 odsłon)
- Wyżeł niemiecki długowłosy (4885 odsłon)
- Wyżeł niemiecki krótkowłosy (10976 odsłon)
- Wyżeł niemiecki ostrowłosy (3803 odsłon)
- Wyżeł niemiecki szorstkowłosy (2564 odsłon)
- Wyżeł pirenejski (3252 odsłon)
- Wyżeł portugalski (3143 odsłon)
- Wyżeł słowacki szorstkowłosy (2979 odsłon)
- Wyżeł weimarski (3777 odsłon)
- Wyżeł węgierski krótkowłosy (2883 odsłon)
- Wyżeł węgierski szorstkowłosy (2484 odsłon)
- Wyżeł włoski krótkowłosy (2116 odsłon)
- Wyżeł włoski szorstkowłosy (4140 odsłon)